El eyalato de Anatolia (en turco otomano: ایالت آناطولی; Eyālet-i Anaṭolı)[1] fue una de las dos provincias centrales (siendo Rumelia la otra) en los primeros años del Imperio otomano. Fue establecido en 1393.[2] Formada por el oeste de Anatolia, su capital era Kütahya. Su área reportada en el siglo XIX era de 65 804 millas cuadradas (170 432,4 km²).[3]
Se cree que el establecimiento de la provincia de Anatolia tuvo lugar en 1393, cuando el sultán Bayezid I (1389-1402) designó a Kara Timurtash como beylerbey y el virrey estaba en Anatolia, durante la ausencia de Bayezid en la campaña europea contra Mircea I de Valaquia.[4][5] La provincia de Anatolia -inicialmente denominada beylerbeylik o genéricamente valiato ("provincia"), sólo después de 1591 se utilizó el término eyalato- fue la segunda en formarse después del eyalato de Rumelia, y se clasificó en consecuencia en la jerarquía de las provincias.[6] La primera capital de la provincia fue Ankara, pero a finales del siglo XV se trasladó a Kütahya.
Como parte de las reformas de Tanzimat, Anatolia se disolvió c. 1841 y se dividió en provincias más pequeñas, aunque varios estudiosos dan fechas conflictivas para la disolución, desde 1832 hasta 1864.[6]
Divisiones administrativas
El eyalato constaba de diecisiete sanjacados (liva) en 1530[7]
- Sanjacado de Saruhan
- Sanjacado de Kütahya
- Sanjacado de Aydın
- Sanjacado de Menteşe
- Sanjacado de Teke
- Sanjacado de Hamid-ili
- Sanjacado de Karahisar-ı Sahib
- Sanjacado de Sultan-Öni
- Sanjacado de Hüdavendigar
- Sanjacado de Koca-ili
- Sanjacado de Bolu
- Sanjacado de Kastamonu
- Sanjacado de Kankırı (Çankırı)
- Sanjacado de Ankara
- Sanjacado de Alanya
- Sanjacado de Karesi
- Sanjacado de Biga
|
El eyalato constaba de diecisiete sanjacados (liva) en 1550-1551:[8]
- Sanjacado de Saruhan
- Sanjacado de Kütahya
- Sanjacado de Aydın
- Sanjacado de Menteşe
- Sanjacado de Teke
- Sanjacado de Hamid-ili
- Sanjacado de Karahisar-ı Sahib
- Sanjacado de Sultan-Öni
- Sanjacado de Hüdavendigar
- Sanjacado de Koca-ili
- Sanjacado de Bolu
- Sanjacado de Kastamonu
- Sanjacado de Kankırı (Çankırı)
- Sanjacado de Ankara
- Sanjacado de Alanya
- Sanjacado de Karesi
- Sanjacado de Biga
|
El eyalato constaba de quince sanjacados en 1609:
- Sanjacado de Kütahya (Liva-i Kütahya, Pasha Sanjakı, Kütahya)
- Sanjacado de Saruhan (Liva-i Saruhan Hass-ı Mîr Liva, (Manisa)
- Sanjacado de Aydin (Liva-i Aydın, Aydın)
- Sanjacado de Hüdavendigâr (Liva-i Hüdavendigâr, Bursa )
- Sanjacado de Kastamonu (Liva-i Kastamonu, Kastamonu )
- Sanjacado de Menteşe (Liva-i Menteşe, Muğla)
- Sanjacado de Bolu (Liva-i Bolu, Bolu )
- Sanjacado de Ankara (Liva-i Bankara, Ankara)
- Sanjacado de Karahisar-i Sahib (Liva-i Karahisar-ı Sahib, Afyonkarahisar)
- Sanjacado de Teke (Liva-i Teke, Antalya )
- Sanjacado de Kangırı (Liva-i Kangırı, Çankırı)
- Sanjacado de Hamid (Liva-i Hamid, Isparta )
- Sanjacado de Sultanönü (Liva-i Sultanönü, Eskişehir)
- Sanjacado de Karasi (Liva-i Karasi, Balıkesir)
|
|
El eyalato constaba de quince sanjacados entre 1700 y 1740:
- Sanjacado de Kütahya (Pasha Sanjakı, Kütahya)
- Sanjacado de Hüdavendigâr (Bursa)
- Sanjacado de Bolu (Bolu)
- Sanjacado de Kastamonu (Kastamonu)
- Sanjacado de Karasi (Balıkesir )
- Sanjacado de Sultanönü (Eskişehir)
- Sanjacado de Saruhan (Manisa )
- Sanjacado de Karahisar-i Sahib (Afyonkarahisar)
- Sanjacado de Hamid (Isparta)
- Sanjacado de Ankara (Ankara)
- Sanjacado de Kânkırı (Çankırı)
- Sanjacado de Aydin (Aydin)
- Sanjacado de Teke (Antalya)
- Sanjacado de Menteşe (Muğla)
- Sanjacado de Beybazarı (Beypazarı)
|
Referencias